Er is een baby op komst!

Een dochtertje.

Ik ben goed aan het aftellen tot ze er is. Ze is uitgerekend voor het einde van november, dus nog ongeveer twee weken, maar ik hoop vurig dat ze binnen een half uur al in mijn armen ligt! Ik zou ze zo graag zien, ruiken en voelen op mijn huid. Ik wil ze bedekken met kusjes.

En ik wil ook weer wat beweeglijkheid hebben, me in bed kunnen draaien zonder de hele stad wakker te puffen en zonder problemen mijn schoenen kunnen aandoen.

Ups en downs

Je hoort zo vaak dat die negen maanden zo voorbij zijn en sommige periodes, zoals nu, heb ik echt dat gevoel gehad. Andere periodes ging de tijd werkelijk tergend traag voorbij. Dan heb ik het over de periode waarin er twijfel was van toxoplasmose.

In die tijd zeiden we voor de grap dat ik misschien een katje in mijn buik aan het opkweken was, kwestie van de stress wat met humor te verlichten. In een van de bloedtesten was het niet duidelijk of mijn antistoffen voor toxoplasmose recent of oud waren, waardoor het niet zeker was of ik het tijdens of kort voor de zwangerschap had opgelopen. De gevolgen van toxoplasmose tijdens de zwangerschap zijn heel uiteenlopend. Het kan een miskraam zijn, genetische afwijkingen, blindheid, … Ik moest daarom een tweede bloedonderzoek krijgen, maar dat gaf ook geen uitsluitsel. Uiteindelijk hebben we een vruchtwaterpunctie laten doen. Daaruit bleek dat er geen besmetting in de baarmoeder was. Toen we dat nieuws kregen, viel er een enorme last van onze schouders. Zo’n opluchting had ik nog nooit gehad. De weken/maanden ervoor waren zo stresserend geweest, bijna elke avond huilen en me niet kunnen concentreren. Het contrast met de luchtige periode erna was ongelofelijk. We konden eindelijk genieten en uitkijken naar de komst van onze dochter.

Klassieke symptomen, wat een geluk

Voor de rest is alles goed gegaan. Ik heb nooit overdreven veel last van kwaaltjes gehad en ik ben daar heel dankbaar voor. Er waren natuurlijk de klassiekers. In het begin was ik extreem vermoeid en na een maand had ik ook last van ochtendmisselijkheid. Ik moest me enorm concentreren tijdens het tandenpoetsen en er mocht geen vuiltje rond de lavabo liggen of het ontbijt kwam weer naar boven. In het derde trimester werd ik opnieuw meer moe en kreeg ik ook een deftige nestdrang, af en toe wat moodswings en op dit moment slaap ik niet zo goed. Nu ben ik vooral ongeduldig tot ze er is.

En de naam?

Haar naam weten we al van voor ik zwanger was, maar ik zal die lekker nog niet zeggen! Nog even wachten en dan mag je die weten. Wij zijn er overtuigd dat die bij haar zal passen en dat ze die met fierheid zal dragen. Ze zal ook een tweede en een derde naam krijgen, naar haar twee peters. Hun namen hebben we vervrouwelijkt en die krijgt ze ook mee.

Peter- en meterschap

Je hebt het goed gelezen, ze zal twee peters hebben. De keuze voor twee peters klinkt misschien voor sommigen een beetje vreemd, zeker omdat het om een meisje gaat. Een argument hiertegen zou kunnen zijn dat ze dan geen “vrouwelijk” voorbeeld heeft in haar leven, maar dat vind ik onzin. We leven niet meer in een tijd waarin er halsstarrig aan man/vrouw-verdelingen moet worden vastgeklampt. Ze zal bij haar thuis, in ons gezin ook al zien dat vrouwen ook “mannentaken” kunnen doen en mannen ook “vrouwentaken”. Het gaat er bij ons om dat je doet waar je goed in bent. Voor “meisjes-problemen” zal ze ook altijd bij haar moeder terechtkunnen, of bij haar grootmoeders of haar nichtjes en de tantes. Vrouwen genoeg in haar omgeving. De symbolische rol van peter of meter is voor mij meer dat er een persoon is waar ze naartoe kan in nood. Ze zijn haar “backup” in het leven.

Doop-traditie

We dopen onze dochter ook niet, omdat wij geloven dat ieder voor zich een bewuste keuze moet kunnen maken over de geloofsbeleving. Als zij ervoor zou kiezen om later in haar leven zich te laten dopen, dan zullen we haar daarin steunen. Al zouden we waarschijnlijk eens raar opkijken, als niet-gelovige ouders.

Coming soon

Er is nog veel te vertellen en dat komt allemaal in posts in de toekomst. Verwacht je aan nieuws over de “uitzet” die ik heb samengesteld, mijn diepvriezerverhaal met inhoud, enkele nestdrang-aankopen en natuurlijk, als ze in mijn armen ligt, verhalen over haar.