Ik moet iets bekennen. Dit wordt een korte klaagzang met een positieve noot op het einde.

Dat is nu al enkele jaren dat ik steeds naar een bijverdienste op zoek ben, maar ik slaag er niet in om een roeste cent te produceren. Vaak haak ik al af voor ik begin (dan is het natuurlijk logisch), komt “het leven” in de weg staan, is mijn “product” niet interessant en zo voort. Het lijkt me ook dat ik nooit net gepassioneerd of goed genoeg in iets ben om het tot een mooie onderneming om te vormen. Ja, ik ben een beetje goed in veel uiteenlopende dingen: koken, bakken, klussen, naaien, tuinieren,… Ik probeer ook altijd bij te leren, zoals vorig schooljaar toen ik de opleiding loodgieter-chauffagist (nu zeggen we sanitair installateur!) gevolgd heb. En recent ben ik met een vriendin beginnen programmeren. Een beetje van alles dus!

Bloggen, meer dan een kinderdroom?

Al van kindsaf wou ik bloggen, tijdens de lockdowns ben ik ermee begonnen en al was het een kinderdroom, ik kon het niet echt lang volhouden en omzetten naar iets waar ik mee zou kunnen bijverdienen. Met deze blogpost hoop ik toch weer wat schot in de zaak te brengen. Ik geef het niet op.

Misschien zie ik het allemaal iets te rooskleurig of heb ik onrealistische verwachtingen. In elk geval zal ik voor deze poging mijn doelen weer wat duidelijker stellen en de lat in eerste instantie niet te hoog leggen.

Hoeveel tijd steek je erin?

Het is heel belangrijk en ook duidelijk voor mij hoeveel tijd ik in mijn bijverdienste wil investeren. Ik wil er zo weinig mogelijk tijd aan spenderen. Voor mij hoeft het niet als ik er slechts “één eenheid verloning voor één eenheid gespendeerde tijd” uit zou kunnen halen. In dat geval kan ik evengoed overuren presteren of privélessen geven in het vak dat ik sowieso al doe. Met andere woorden, een buzzword, ik wil een passief inkomen genereren. Het is tegenwoordig een populaire gedachte. Voor velen is het een droom, voor vele anderen is het een ziekelijk gevolg van het kapitalisme. Elk zijn opinie.

Wat is mijn doel?

Ook mijn doel is duidelijk en hopelijk ook haalbaar. Ik denk dat ik de lat niet te hoog leg. In eerste instantie is mijn doel om net genoeg winst te maken om mijn woonkrediet af te betalen. Dat komt neer op een winst van zo’n €670,00 per maand. Qua omzet is dat grof geschat waarschijnlijk iets van €1200,00. Misschien is dat toch nog veel om als doel voor ogen te hebben, maar ik wil het niet vanaf dag één bereiken. Het mag gerust enkele jaren duren voordat ik op dat punt kom.

In mijn ogen is een beter product maken waar je iets meer voor kan vragen het beste idee. Dan moet je minder klanten ronselen! In verkochte producten of diensten zou dat dan ofwel 10 stuks van €120,00; 100 van €12,00 of 40 van €30,00 zijn. Grof geschat. Het is geen slecht idee om meer in detail rekening te houden met de kosten die ik moet maken.

Wat drijft me, zelfs na zoveel mislukkingen?

Ik heb meerdere motivaties en ze veranderen ook soms. Afhankelijk van de periode in mijn leven heb ik natuurlijk andere prioriteiten.

Ten eerste wil ik onafhankelijker zijn van mijn hoofdinkomen. Ondanks dat ik wel een goed salaris heb als leerkracht, maak ik me toch soms zorgen over mijn financiën, terecht of niet. Een buffer zou me geruststellen. Met de komst van onze dochter heb ik dat nog meer. Ik wil haar minstens alle kansen kunnen geven die ik zelf heb gekregen.

Ten tweede wordt “het leven” er niet goedkoper op. Voor een gelijke levensstandaard betaal je elk jaar meer. Bijna iedereen werd dit of vorig jaar geconfronteerd met de stijging van de gas-en elektriciteitsprijzen. Wij, een gezin van twee, wonende in een appartement, kregen het voorstel om ons maandelijkse voorschot van €100,00 naar €450,00 te verhogen. We moesten uiteraard eens diep ademen toen we dat voorstel kregen. Het verbaast dan ook niet dat dit ook een van mijn drijfveren is om iets te proberen bijverdienen.

Er is ook een fantasietje binnen mijn motivatie, namelijk dat ik graag af en toe eens naar een schoonheidsspecialist zou willen gaan om mezelf te soigneren. Maar dat is niet zo belangrijk. Ik kan gerust zonder en ken ook genoeg middeltjes om voor een prikje zelf aan mijn “schoonheid” te werken.

De basis van mijn motivatie ligt ook in de periode van mijn eerste jobs en de tijd dat ik mijn appartement renoveerde. Toen moest ik met een startersloon rondkomen en veel te veel dingen betalen. Het was leven van loon tot loon en dat wil ik niet meer meemaken.

Nooit opgeven

Ik ga het dus opnieuw proberen! Het kan deze keer lukken. Of misschien ook niet, maar ik geef niet op. Rome is ook niet op één dag gebouwd. Kom regelmatig terug om meer over mijn projecten te lezen.